Als auteur van een boek wil je geen podium overslaan. Schrijf daarom eens een brief naar de krant. Houd wel rekening met de journalistieke mores.

Ben je opgewonden over een actuele gebeurtenis? Heb je een mening die nergens wordt gedeeld? Ga dan niet zitten mokken in je studeerkamer, maar schrijf een ingezonden brief of een artikel naar de krant. Met een tekst in De Telegraafbereik je in theorie meer dan een miljoen lezers, in de Volkskrant bijna zevenhonderdduizend lezers en in NRC Handelsblad bijna vierhonderdduizend lezers; dat is toch de moeite waard. Hoe krijg je dat voor elkaar?

De redactie van de opiniepagina ontvangt elke dag wagonladingen ingezonden brieven en artikelen. Veel van die teksten zijn niet publicabel, omdat ze niet voldoen aan de geschreven en ongeschreven regels van de redactie. Je vergroot je kansen aanzienlijk als je je braaf aan die regels houdt. Dit zijn de belangrijkste.

De eerste spelregel ligt voor de hand: wees origineel, per slot van rekening schrijf je voor een nieuwsmedium. Geef een mening of beschrijf een feit dat iedereen over het hoofd heeft gezien. En doe dat bij voorkeur op een originele manier. Met louter droge zinnen maak je geen schijn van kans. Stijl is misschien wel belangrijker dan inhoud.

En dan is er een ongeschreven regel die vaak wordt overtreden door experts: maak geen reclame voor jezelf. Als je jezelf als een wethouder Hekking opvallend en onnodig op de voorgrond plaatst, zal de redactie van de opinieredactie je tekst vriendelijk doorverwijzen naar de advertentie-afdeling.

De belangrijkste regel, die volgens mij in veel gevallen het verschil betekent tussen publiceren of niet, is het tonen van emoties. De krant staat vol met rationele verslagen, reportages en analyses, en de opiniepagina wordt in de praktijk bewust gebruikt als het podium voor de ‘stem van het volk’, voor de mensen die denken: ‘Zijn ze nou helemaal gek geworden? Is er dan niemand die dit ziet? Ik zal het voor eens en altijd eens haarfijn uitleggen.’ De kunst is natuurlijk om je emoties te beteugelen met stijlvolle woorden, maar de lezer moet wel het gevoel hebben dat die emoties elk moment kunnen uitbarsten.

Je bent vast enkele uren aan het puzzelen om de juiste woorden te vinden. Maar als het je lukt om gepubliceerd te worden in een krant, krijg je als auteur op een inhoudelijke manier aandacht voor je deskundigheid, wat beter is voor je reputatie dan de duurste Google Ads-campagne.