Er verschijnen niet te veel boeken, er zijn slechts te weinig uitgevers. Auteurs staan te springen om hun boek te publiceren, maar ze kunnen slechts met moeite een uitgever vinden. Een gat in de markt.

Je hoort Marco Borsato nooit klagen dat hobbyzangers op zaterdagavond met hun vrienden karaoke gaan zingen op zijn nieuwe hit. Het maakt hem niet uit dat al deze Marco’s vals zingen en de tekst niet kennen, want het staat zijn succes niet in de weg. Integendeel: er wordt gezongen op zijn toptienhits, dus profiteert hij er louter van.

Je hoort de Britse kunstenaar Banksy ook nooit klagen dat er in huiskamers en op zolders zo veel wordt geschilderd, geboetseerd en getimmerd. Het lijkt hem eerder te hebben geïnspireerd om zelf geen elitaire kunst te produceren en techniek in te ruilen voor visie, wat nu eenmaal moeilijker te kopiëren is. 

Maar als het om boeken gaat, loopt iedereen te hoop tegen de populariteit van het medium.

Eerst je bord leegeten

Steeds meer mensen schrijven een boek, en ik hoor regelmatig dat dat nou maar eens moet stoppen. Deze zomer lieten grote uitgeverijen weten dat ze het niet meer aankonden: ze hadden een manuscriptenstop ingelast. Tussen de regels door hoorde ik de uitgevers zeggen: jij mag ook een boek schrijven, maar eerst moet je je bord leegeten. Eerst een slechte jeugd, dan naar het gymnasium, dan Nederlands studeren, dan publiceren in literaire tijdschriften, en dan zullen we nog wel eens zien.

Vrij land

Gelukkig wonen we in een vrij land. Iedereen die de behoefte voelt om zijn successen als sportvisser, zijn ervaringen als gokverslaafde of zijn kijk op projectmanagement te delen, mag dat. Ik heb niet het gevoel dat ze er iemand mee dwarszitten. Topauteurs niet, want ondanks het enorme aanbod zijn hun boeken zo te vinden dankzij alle boekbesprekingen en online zoekmogelijkheden. En ook de uitgevers niet, want dankzij het enorme aanbod zouden hun kansen juist moeten stijgen. 

Te weinig uitgevers

Als je het mij vraagt, zijn er niet te veel schrijvers, maar te weinig uitgevers. Mensen staan te springen om hun boek te publiceren, maar ze kunnen slechts met moeite een uitgeverij vinden. Als uitgever van managementboeken krijg ik zelfs romans, kookboeken en poëzie aangeboden. Waarom kunnen de auteurs van deze boeken nergens terecht? Wie slim is, begint een uitgeverij en omarmt al die boekvluchtelingen.