De verschijningsdatum van het nieuwe album The Tortured Poets Department (TTPD) van Taylor Swift nadert met rasse schreden. In de aanloop regende het paaseieren die ons enige aanwijzingen geven wat ons bij de release van het nieuwe album op 19 april te wachten staat. Een terug- en vooruitblik. 

Niet lang na de aankondiging van het nieuwe album verscheen een handgeschreven gedicht – we weten nog niet of het op zichzelf stond of een tekstfragment uit een van de songs was – dat zij op sociale media plaatste. Het gedicht was zogenaamd afkomstig van de voorzitter van ‘The Tortured Department Club’ en bevat allerlei mogelijke hints over de inhoud van het album. Het gedicht luidt als volgt: 

And so I enter into evidence

My tarnished coat of arms

My muses, acquired like bruises

My talismans and charms

The tick, tick, tick of love bombs

My veins of pitch black ink

All’s fair in love and poetry… 

Wat bedoelt ze hiermee? Laten we de zinnen stuk voor stuk ontleden. Het begint met de constatering dat ze – ter verdediging of als aanklacht – bewijsmateriaal aanvoert. Wat brengt ze in als bewijs? Allereerst het feit dat haar wapenschild is aangetast. Dat kan niet anders slaan dan op het feit dat haar reputatie en karakter in diskrediet zijn gebracht. Ze vervolgt met de macaber klinkende zin: ‘Mijn muzen verworven als blauwe plekken’. Prachtig geformuleerd: artistieke inspiratiebronnen komen weliswaar aanvliegen, maar ze kunnen je ook geestelijke (verraad) of fysieke schade (blauwe plekken) berokkenen. Het gedicht vervolgt met een verwijzing naar de dingen waarvan zij gelooft dat die haar geluk brengen (denk aan haar fameuze getal 13) als ook haar charmes. Zaken die je niet onder controle hebt en die een keten van gebeurtenissen in gang kunnen zetten. 

Behalve de eerdergenoemde verwijzingen naar strijd en oorlog is er nog een ander bewijsstuk dat meespeelt: de tikkende tijdbom van de liefde. Enerzijds wordt hiermee het idee verwoordt dat relaties zomaar ten einde kunnen komen. Anderzijds is het ook een verwijzing naar het psychologische proces van ‘lovebombing’: het feit dat een partner je met liefde overlaadt, maar je tegelijkertijd ook manipuleert. 

Haar laatste bewijsstuk is het feit dat er pikzwarte inkt door haar aderen stroomt. Een verwijzing naar haar schrijverschap. Schrijven en dichten zijn haar manieren om (heftige) gebeurtenissen en ‘misdaden’ (verraad, manipulatie, het breken van je hart) in haar leven te verwerken. Het pikzwarte karakter daarvan duidt er tevens op het feit dat alles wat geschreven staat tegen je kan worden gebruikt. 

De laatste zin van het gedicht is een variatie op de uitdrukking ‘All’s fair in love and war’. Wij zouden zeggen: nood breekt wetten. Taylor vervangt oorlog door dichtkunst. Net als in oorlog is in gedichten veel zo niet alles geoorloofd. De toon is hiermee gezet: we kunnen dan ook opmaken voor een even bevrijdend als explosief album…