De verschijningsdatum van het nieuwe album The Tortured Poets Department (TTPD) van Taylor Swift nadert met rasse schreden. In de aanloop regende het paaseieren die ons enige aanwijzingen geven wat ons bij de release van het nieuwe album op 19 april te wachten staat. Een terug- en vooruitblik. 

Taylor heeft er de afgelopen weken geen geheim van gemaakt dat The Tortured Poets Department een van haar meest kwetsbare albums tot nu toe gaat worden. Daarbij liet ze de verzamelaars van albumvarianten al vrij snel weten dat er naast het standaardalbum nog drie andere albums met elk een andere bonussong zullen verschijnen. Naast het reeds eerdergenoemde nummer ‘The Manuscript’ gaat het om ‘The Bolter’, ‘The Albatross’ en ‘The Black Dog’. We lopen ze een voor een langs. 

‘The Bolter’ (met als motto ‘You don’t get to tell me about sad’) 

The Bolter is iemand die plotseling wegrent. Dit wordt bevestigd door een plaatje van merchandise die Taylor deelde, waarop een konijn te zien is dat wegrent. In deze context zou het om Joe kunnen gaan, die wegrent. Van wat? Het zou de relatie kunnen zijn, weg van Taylor of misschien wel van zichzelf en zijn eigen problemen. Of misschien beschrijft Taylor in ‘The Bolter’ wel zichzelf, hoe ze wegloopt van een relatie die ze in eerdere albums bestempelde als de beste die ze tot nu toe heeft gehad. Het zou ook nog een verwijzing kunnen zijn naar de breuk die Taylor had met haar platenlabel Big Machine Records in 2019, waarover ze eerder ‘My Tears Ricochet’ en ‘It’s time to go’ schreef. Nog een mooie theorie: er bestaat een boek genaamd The Bolter. Dit is de biografie van een vrouw genaamd Idina van 1920 tot 1950/1960 (vergelijkbaar met Clara Bow, Who’s Afraid of Virginia Wolf?). Idina was getrouwd met een Britse man die haar bedroog, waarop zij hem verliet. Ze stond bekend om streken die Taylor al eerder beschreef in haar nummer ‘Last Great American Dynasty’. Het eindigt allemaal met een trieste noot. De persoon die het boek heeft geschreven is haar achterkleindochter die nooit iets van haar heeft geweten omdat ze als een schande voor de familie werd beschouwd. Frances (de schrijfster) vond dagboeken en brieven in de kelder en voelde zich gedwongen het boek te schrijven. ‘The Bolter’ klinkt als een song waarbij Taylor heel goed de twee werelden, die van Idina en haarzelf, kan samenvoegen, net zoals ze dat in ‘The Last Great American Dynasty’ deed en hoogstwaarschijnlijk ook in ‘Clara Bow’ zal doen. 

‘The Albatross’ (met als motto ‘Mag ik huilen?’) 

Kijk eens goed naar de outfit die Taylor droeg tijdens de laatste editie van de Grammy’s in januari 2024. Komen de kleuren van haar outfit niet exact overeen met die van een albatros? Dat zijn niet de enige speculaties die online circuleren nadat Taylor dit tweede bonusliedje aankondigde. Zo wees een fan erop dat ‘een albatros zes jaar of langer kan vliegen zonder te landen’. Dit zou een verwijzing kunnen zijn naar de relatie tussen Taylor en Joe, die zes jaar duurde voordat de twee hun wegen scheidden. Een andere fan voegde hieraan toe: ‘De albatros is een duidelijke verwijzing naar de tijd dat Taylor zich afzonderde van de wereld met Joe, omdat deze vogels normaalgesproken alleen op het droge landen om nesten te bouwen. Het grootste deel van de tijd verblijven ze in open zee, ver weg van de rest van de wereld’. Nog een theorie: nadat Taylor ‘The Albatross’ aankondigde tijdens de Eras Tour in Sydney, zong ze ‘Coney Island’ tijdens de akoestische set. Wat gebeurde er in 1903 in Coney Island? Er werd brand gesticht door een van de medewerkers van het hotel The Albatross vanwege een onbeantwoorde liefde aan de westkant van de Bowery. Bowery zou een verwijzing kunnen zijn naar het pseudoniem dat Joe gebruikte tijdens het meeschrijven aan een aantal liedjes met Taylor, waaronder ‘Exile’ en ‘Champagne Problems’. In deze liedjes wordt hij als songwriter gecrediteerd als William Bowery. Je kunt het volgende wel stellen: Swifties gaan tot het uiterste door om alle beschikbare info op te graven, maar Taylor zelf beleeft er net zoveel lol aan. 

Haar schatkist met paaseieren is nog lang niet leeg. Nog een clue dan, omdat het speculeren zo leuk is: in 1859 publiceerde dichter Baudelaire het gedicht L’Albatros. Het gedicht weerspiegelt Baudelaires bezorgdheid over het lot van de dichter (of meer in het algemeen, ieder individu met een artistiek temperament). De brute mishandeling van de albatros door de zeelieden is een metafoor voor de benarde situatie van de dichter in een maatschappij die hem niet begrijpt en actief zijn unieke gaven uitscheldt en bespot. Is dit een verwijzing naar alle keren dat Taylor zich niet serieus genomen voelde in haar carrière? Of verwijst ze hier nogmaals naar haar relatie die strandde? We zullen er snel achterkomen…

The Black Dog (met als motto ‘Oude gewoonten gaan gillend verloren’. 

Door naar de vierde en laatste bonussong: ‘The Black Dog’. De term wordt meer gebruikt in het Engels dan in het Amerikaans. Het is een metafoor voor depressie, oftewel ‘the blues’. In eerdere liefdesliedjes die over Joe leken te gaan refereerde Taylor vaak naar de kleur blauw. Denk aan ‘Oh damn, never seen that color blue / Just think of the fun things we could do’ en ‘And it’s new, the shape of your body / It’s blue, the feeling I’ve got’ en ‘Don’t want no other shade of blue but you’. Kan het zijn dat Taylor deze kleur blauw nu in een minder positief licht gaat zetten? In het liedje ‘Hits Different’ dat op Midnights verscheen, lichtte ze wellicht al een tipje van de sluier op: ‘Catastrophic blues, moving on was always easy for me to do / it hits different ‘cause it’s you’. 

De zwarte hond kan ook een metafoor zijn voor het geleidelijk inhalen van plezierige activiteiten waar je ooit van hield, de persoon die je ooit herkende in de spiegel, of het leven dat je ooit leefde. Dit doet denken aan het lied ‘Bejeweled’, waarin Taylor zingt: ‘I miss you, but I miss sparkling’ en ‘Best believe I’m still bewejeled / when I walk in the room / I can still make the whole place shimmer’. 

Na het bekendmaken van ‘The Black Dog’ als bonussong zong Taylor op dezelfde avond twee liedjes tijdens de akoestische set die gaan over helen en accepteren, namelijk ‘Clean’ en ‘Evermore’. Dit schept de verwachting dat ‘The Black Dog’ over de rafelige, zwarte randjes van een relatiebreuk gaat, maar ook over het helingsproces dat daarna komt, waarbij je langzaam maar zeker weer opkrabbelt. Hoe mooi is het dat Taylor eindigt met dit lied in haar spreekwoordelijke dossiers, een lied waarin ze terugblikt op het verleden, maar ook waarin ze voorzichtige stapjes zet richting een volgend hoofdstuk? Eentje waarin ze haar huidige partner Travis Kelce leert kennen en waarin ze zichzelf opnieuw zal ontdekken en daarvoor bekroond wordt?